Al op de basisschool ging m’n zicht achteruit, volgens mij had ik al min 3 toen ik 7 was. Jarenlang droeg ik een bril tot ik in m’n pubertijd lenzen ging dragen. Ideaal vond ik het! Ik droeg zachte lenzen en had er bijna nooit last van.
Droge ogen en moe
Een paar jaar geleden kreeg ik echter wel last van m’n lenzen, of eigenlijk van m’n ogen. Steeds droger werden ze. Ik probeerde van alles om er vanaf te komen. Druppelen, andere lenzen, andere opticien, etc. Het probleem werd echter niet opgelost. Ik weet nog dat ik in die tijd ook heel erg moe was, al jaren eigenlijk, maar ik wist nooit waar dat vandaan kwam.
Op een gegeven moment ben ik m’n bril gaan dragen en ik had geen droge ogen meer. Heerlijk was dat! Na een paar weken merkte ik ook dat ik niet meer moe was, maar nooit de link met m’n bril gelegd. Een paar maanden later deed ik weer eens m’n lenzen in en prompt werd ik weer ontzettend moe. Wat vaag was dat?!?! Ik ging m’n bril weer dragen en weg was de vermoeidheid! Vanaf die dag heb ik m’n lenzen niet meer gedragen!
Klaar met m’n bril
Omdat ik lenzen niet meer kon verdragen en nachtlenzen met -6 geen optie zijn, was ik veroordeeld tot het dragen van een bril. En dat vond ik totaal niet erg want ik vind brillen echt heel mooi en m’n bril stond me ook goed (vond ik ;). Maar toch wilde ik er vanaf. Continu een bril op je neus werd ik gewoon zat en ik wilde ook graag een kekke zonnebril met normale glazen.
En dus ging ik me verdiepen in ooglaseren!
Ik ging gewoon eens googelen en online informatie verzamelen. M’n eerste onderzoek liet ik doen bij een kliniek in Amsterdam. Ik had er echter geen goed gevoel bij. Volgens hen waren m’n ogen te droog om te laseren, maar als ik 8 weken zou druppelen, kon ik terugkomen en waarschijnlijk waren m’n ogen dan wel in de juiste conditie om te laseren. Eehhh, tja, dat vond ik geen prettig idee. Van nature waren m’n ogen dus niet geschikt, maar we gaan de boel even manipuleren en dan komt het wel goed. Wellicht was het goed gekomen hoor, maar ik dacht, wegwezen hier ;).
Een second opinion
Van meerdere kennissen en vrienden kreeg ik goede recensies van een oogkliniek in Zeist. Lekker in de buurt, dus dat leek me wel wat!
Ik maakte een afspraak en vanaf de eerste minuut had ik er een goed gevoel over. Na het onderzoek bleek dat ik geschikt was voor ooglaseren. Jaaaaa, wat fijn!!!!!!! En m’n droge ogen dan?? Nou, je hebt geen droge ogen, zei de optometriste. Hu?!?!?!? Maar die kliniek in Amsterdam zei dat m’n ogen veel te droog waren en om die reden voor de duurdere behandeling zou moeten gaan?!
Nou, dit was niet het geval. Mijn ogen waren in prima conditie en geschikt voor de PRK-ooglaser-methode. Nou, ik sprong bijna een gat in de lucht, hahahaha.
Dus na de nodige uitleg, plande ik meteen een datum in bij de receptioniste! Op woensdag 27 juni om 15:15 uur ging het gebeuren!!!!!
Wat is PRK: Bij het ooglaseren met PRK, schrapen ze je hoornvlies weg en zetten ze daarna de laser aan. Nadien moet je hoornvlies zelf weer aangroeien en dit zorgt voor een langere hersteltijd dan de “flapjes-methode”.
De dag van het ooglaseren
M’n moeder en ik waren keurig op tijd! Ma was mee want ik mocht zelf natuurlijk niet terugrijden. Ik kreeg een operatie-outfit aan, verdovingsdruppels in m’n ogen en mocht naar de OK! Daar ging ik op een bank liggen en werd m’n hoofd in de juiste positie gelegd en vast getaped zodat ik niet per ongeluk m’n hoofd kon draaien tijdens de behandeling.
Er werd een oogklem geplaatst zodat ik niet meer kon knipperen. M’n oog werd grondig gespoeld met diverse druppels en toen kwam er een grote robotarm, met de laser, boven m’n hoofd. Ik moest naar het groene stipje blijven kijken. Ik vond het meer een grote groene vlek die uit heel veel stipjes bestond, maar goed. Ik deed m’n best naar het midden van de vlek te kijken. En toen ging de laser aan! Steeds een paar seconden tot we voor het rechteroog de 11 seconden hadden bereikt die nodig waren om deze op 0 te krijgen. Je voelt er helemaal niks van. Ik was echt verbaasd dat het zo snel was gegaan en dat ik er niks van had gevoeld.
Daarna werd het linkeroog gedaan en die werd 7 seconden gelaserd. Samen met de oogarts koos ik ervoor om 1 oog niet op 100% te zetten. Hiermee zou een leesbril uitgesteld worden en dat idee stond mij wel aan! (Dit heet monovision, mocht je er meer over willen googelen.)
Er werd weer flink nagespoeld en diverse druppels in m’n ogen gedaan, de bandagelens* ging erop en daarna mocht ik naar de “bijkom-kamer”. Ik voelde me prima, alles was nog verdoofd, dus niks aan de hand. Na de uitleg over de verschillende druppels die ik meekreeg, gingen we naar huis. Ik kon m’n ogen inmiddels al niet goed meer open houden, dus ik liet ze lekker dicht.
(* dit is een lens zonder sterkte en werkt als een soort pleister op de open wond van het hoornvlies)
’s Avonds ging het redelijk, maar ben op tijd gaan slapen om m’n ogen zoveel mogelijk rust te geven.
De volgende ochtend moest ik terug voor de eerste controle en ik gaf aan dat m’n rechteroog echt niet lekker voelde. Het oog was helemaal rood, traande als een malle en m’n ooglid was opgezwollen. De oogarts besloot er een nieuwe bandagelens op te doen en dit voelde meteen goed gelukkig.
Dag 2 t/m 4
De donderdag t/m zaterdag waren niet best. Ik heb eigenlijk 3 volledige dagen en nachten in onze slaapkamer doorgebracht. Gordijnen dicht en slapen. Ik moest veel druppelen, maar dat ging haast niet omdat ik m’n ogen simpelweg niet open kreeg. Dit was echt wel even pittig.
Dag 5
Op zondag ging het beter en liep ik beneden wat te rommelen, maar ook lag ik nog wel veel op de bank. Hier wederom de gordijnen dicht en die gingen pas einde van de week weer open ;).
Dag 6
De bandagelensen mochten eruit en dat kon ik prima zelf. Ik wilde vandaag weer werken en besloot dat thuis te doen. Achteraf was dit echt geen handige beslissing. Het scherm van m’n laptop was veel te fel, ook al stond deze op de donkerste stand en ik had echt heel veel moeite om te lezen. Om 15 uur ’s middags klapte ik ‘m van ellende dicht. Kapot was ik. Ook ben ik einde van de middag weer terug gegaan naar de kliniek voor een extra controle. Mijn linkeroog was namelijk aan het etterzakken. Rood, tranen, dik ooglid etc. De oogarts deed er een nieuwe bandagelens op en dit hielp erg goed. ’s Avonds was de roodheid weg en de volgende dag was m’n ooglid niet meer dik.
Dag 7 t/m 12
Het herstel viel me echt ontzettend tegen. Ik kon echt nog niet goed zien en dat was vreselijk vermoeiend. Als ik ’s morgens opstond, zag ik als een berg op tegen de dag. Zo moe!
Woensdag had ik weer een controle, maar de bandagelens mocht er nog steeds niet af en ook kon ik dus nog niet starten met de FML-druppels (deze voorkomen littekenvorming in je oog, maar vertragen ook het herstel van je hoornvlies). Op vrijdag wederom controle en toen deden ze een meting. Daaruit bleek dat m’n zicht op dat moment 63% was. Ik schrok me rot, maar de optometrist stelde me gerust. Het was echt een prima score, gewoon gemiddeld, dus ik moest me echt geen zorgen maken.
Twee weken na de behandeling ging ik wederom naar de oogkliniek en was razend benieuwd wat ze gingen zeggen. M’n ogen werden weer uitvoerig bekeken en er was een twijfel om de bandagelens erop te laten of toch eraf te halen. De oogarts besloot ‘m er toch af te halen en na het weekend mocht ik beginnen met de FML-druppels.
Dinsdag 17 juli vertrokken we naar Italië. Vakantie vieren! Het ging best ok met m’n ogen, behalve het geschitter van het zwembad. Dat was echt heel naar, ook al had ik een goede zonnebril en pet op.
Wat me opviel is dat ik helemaal geen last meer had van droge ogen. Voor de vorm druppelde ik wel een paar x per dag met de kunsttranen, maar echt nodig leek het me niet.
Wederom controle
Op 31 juli 2018, vijf weken na de behandeling had ik weer controle.
Het hoornvlies is nog altijd bezig met het herstel en ik moet de FML-druppels nog wat langer gebruiken. Maar het zicht dan, want daar gaat het natuurlijk met name om! Links zit op target! Yesss, die gaat goed! Rechts is echter nog steeds niet waar het moet zijn. Als ik ook m’n hand voor m’n linker- of rechteroog houdt, zie ik duidelijk verschil. Rechts is m’n “ver-weg-oog”, maar de ondertiteling is bijvoorbeeld nog niet 100% scherp. De oogarts zegt dat het goed komt en dat het gewoon tijd nodig heeft.
Conclusie
Vooral de eerste weken zijn me onwijs tegengevallen. Uiteindelijk zal ik er blij van worden, hoewel ik natuurlijk eerst naar de controle van eind september toeleef. Ik hoop dat beide ogen dan zien wat ze moeten zien want dan kan de vlag echt uit. Ik hou jullie hiervan op de hoogte en zal tegen die tijd een update plaatsen in deze blogpost.
Update – 27 september 2018
Vanmorgen ben ik bij de oogkliniek geweest en ik keek echt al enkele weken uit naar dit moment. Mijn zicht is op zich goed, ik zie de blaadjes aan de bomen, kan in het verkeer alles goed zien, m’n beeldscherm is scherp etc. Het enige wat nog niet optimaal is, is tv-kijken. De ondertiteling is niet scherp en dat is behoorlijk irritant!
De oogarts verrichtte de meting en we werden beiden blij van de uitslag! M’n linkeroog doet het gewoon goed, niks meer aan doen! Rechts had ik een cilinder van 0,5 toen ik de operatie in ging en door het genezingsproces is die afwijking blijkbaar verergerd…. Kan dat dan?!?! Nou, blijkbaar wel. Het goede nieuws is dat 1,5 maand geleden m’n cilinder 1,5 was en nu op 1 staat. Dat betekent een mooie verbetering en blijkbaar zijn m’n ogen dus nog altijd aan het herstellen. Opluchting dus, want je gaat immers voor het beste resultaat en er is dus hoop dat het alsnog zelf herstelt zonder een extra ingreep.
Om toch relaxed tv te kunnen kijken, laat ik in m’n oude bril glazen zetten voor de afwijking die ik nu nog heb. Hopelijk heb ik maar een paar maanden lol van dat ding omdat in dat geval m’n ogen de komende maanden volledig gaan herstellen. Ik geef er echter met liefde 5 tientjes aan uit nu want die wazige ondertiteling ben ik echt helemaal zat!
Op naar de volgende controle over 3 maanden!
Liefs, Judith
Deze blogpost is op geen enkele manier gesponsord.
Hi! Hoe gaat het nu met je ogen?
Een beetje laat maar: hoe gaat het nu met jouw ogen Judith? Ik heb mijn ogen vorige week donderdag met de Lasik methode laten laseren en op dit moment steekt het mij toch behoorlijk tegen… Ik ben op controle geweest en heb 10/10 zicht maar toch voelt het niet zo.
Ik vind het verschrikkelijk moeilijk om deze nieuwe situatie te aanvaarden en hoop dat het nog goed komt. Ik lees graag je antwoord!
Ik kwam bij toeval jouw ervaring tegen, hoe herkenbaar en fijn om te lezen. Ik heb aangeboren staar en na lange overweging en second opinions 2,5 week geleden 1 lens laten vervangen in een privékliniek. Een andere ingreep dan die van jou, maar ook ik ervaar nog geen optimaal zicht. Misschien ben ik wellicht ook wel iets te ongeduldig maar oh wat doet dit veel met je. Onzeker, ongerustheid, andere / te hoge verwachtingen. Volgende week weer een controle, benieuwd naar de metingen en bevindingen dan vond ‘t fijn om jouw verhaal hierover te kunnen lezen
OOhh meid, I feel you. Het is echt heel naar! Uiteindelijk ben ik wel blij dat ik het gedaan heb, ondanks dat het resultaat niet goed genoeg is, maar ja, dat moet ik maar gewoon accepteren. Hoop dat het bij jou snel beter gaat en dat je metingen goed zijn. Succes vrouw!
[…] was een drukke maand want toen heb ik ook een vooronderzoek gedaan voor het laseren van m’n ogen. Ik werd goedgekeurd en uiteindelijk heeft de laserbehandeling in juni […]
Lieve Judith, ik vond ‘t eng, en vind dat nog steeds, wel blij dat ‘t dus gelukkig bij je blijft herstellen!!! Met -1,5 cylinder durf ik ‘t ook gewoon niet, want de leesbril komt toch ooit ook erbij, ik blijf duimen voor je. Wat heb je het super beschreven trouwens, écht!
aahhh, wat ben je toch een schat! Het is bij mij gewoon heel erg tegengevallen. Ik heb nog steeds de hoop dat het helemaal goed komt…
Jeetje dat klinkt intensief zeg! Ik vind dit nog geen aanmoediging om het ook te gaan doen eigenlijk… ik heb ook een flinke cilinder afwijking, en ik dacht zelfs dat het dan niet kon, maar mogelijk is dat tegenwoordig ook weer anders. Ze kunnen natuurlijk steeds meer Nou, ik wens voor jou dat je uiteindelijk je zicht krijgt waar je het voor deed! Liefs Finette (van fienhome)
Jaa, een cilinder kunnen ze ook gewoon laseren. Ik heb nog steeds de hoop dat het goed komt… Liefs, Judith
Hoi Judith …Wat een verhaal zeg, heb het met verbazing zitten lezen ..ik dacht namelijk dat je met laseren sneller klaar was ! Ik heb al 7 jaar Cilinders in mijn ogen ..Ik was bij de oogarts en bleek staar te hebben dus moest geopereerd worden ,maar tegelijk opperde hij dat mijn zicht ook weer achter uit was gegaan dus ik moest een bril ,en daar ik niet tegen een bril de hele dag op mijn neus kan zei hij dat er wel een andere oplossing was namelijk CILINDERS ,die kon hij gelijk met de staar operatie plaatsen …De kosten waren 1000,00 euro dat was goedkoper dan dat je ze gewoon liet plaatsen ..Dus de keuze was snel gemaakt!! Eerst ging mijn ene oog en 2 weken later het andere en er ging een wereld voor me open ik kon weer de ondertiteling van een film lezen en wat was de tv weer scherp ..ook het auto rijden ging geweldig ..eerst reed ik de stukken die ik kon was vertrouwd (eigenlijk op gevoel haha ) maar nu zag ik de verkeersborden weer dus kon ook verder dan de stukjes die ik kon!!!Alleen heb ik wel een leesbrilletje nodig om een boek of zoiets te lezen maar verder heb ik hem niet nodig !!Dit is mijn verhaal wat ogen betreft!! Ik hoop dat het snel beter met je gaat en je weer goed kunt zien want ogen zijn heel belangrijk! fijne dag nog meis xx
Met veel belangstelling je verhaal gelezen. Ik overwoog ook laseren, maar ga eerst kijken of mijn ogen geschikt zijn voor nachtlenzen (-4 dus dat hangt erom). Veel succes met je herstel.
Wat leuk om te horen! Ja inderdaad, met – 4 kan het net wel of net niet. Hoop voor jou dat je het redt met nachtlenzen. Dat schijnt ook echt ideaal te zijn. Groetjes, Judith
Volgens mij is ooglaseren wel fijner dan lensimplantaten die ik heb. Maar het herstel is geloof ik bij lensimplantaten fijner als ik dat zo lees. Ik had binnen een dag al nergens meer last van. Behalve dat ik een maand geen make-up op mocht hihi Maar nu een jaar later kan ik zeggen dat ik het zo nog eens zou doen!
Oohhh jaaa, zonder make up vond ik ook echt vreselijk!!! Hahahha, 4 weken heb ik geen mascara op gedaan, pffff, nu weer lekker wel
Bedankt voor het delen… ik geloof dat ik nog even wacht (durf niet )
Er komt vanzelf een moment dat je denkt, ik ga het doen! X